چه بهتر است که باشد سرم به کار خودم
گذر ز هیچ دلی نکنم به جز گذار خودم
...
همین که دور بمانم برای من کافی ست
و کافی است برای ام فشار بار خودم
...
نمی شود که به آب رفته خیس نشود
نمی روم به خیالی مگر به اختیار خودم
...
به پشتوانه ی هر کس نمی توان خوش بود
کمر به کار ببندم به اعتبار خودم
...
من از تمام دو عالم به عشق پابند ام
دلیل و شاهد من این که سر به دار خودم
...
همیشه مصلحت این بود بی قرارشوم
و مصلحت به کناری چه بی قرار خودم
...
به سمت هیچ مَجازی مُجاز کی رفتن
حقیقت است همینی که من دچار خودم
...
تمام سود من از عشق غصه خوردن بود
بدین جهت به تمامی سهام دار خودم
...
به افتخار کسی باده ای نمی نوشم
چه بهتر است بنوشم به افتخار خودم
...
به زیر بار منت هیچ کس نخواهم رفت
چرا که تا به ابد خاصه وام دار خودم
...
از این بعد نبیند کسی که منتظرم
و از میان شما من در انتظار خودم
...
اگر چه مرگ عزیزان کند مرا غمگین
ولی در این میانه منم من که سوگوار خودم
...
به من چه عالم و ادم به هر که گیردهند
چه بهتر است که باشد سرم به کار خودم